Zysk rośnie z wiedzą
Profesjonalna działalność inwestycyjna wymaga multidyscyplinarnej wiedzy i wieloletniego doświadczenia. Dlatego tworzymy Kuźnię Inwestorów, niesformalizowany klub dyfuzji wiedzy, aby wymagający inwestorzy z mniejszym doświadczeniem mogli zwiększyć swoje kompetencje. Przy współpracy z partnerami AFI mającymi wieloletnie doświadczenie w licznych transakcjach z zakresu bankowości inwestycyjnej i restrukturyzacji, nasi inwestorzy mogą zdobyć wiedzę konieczną do rozważnego podejmowania decyzji o przeznaczeniu ich kapitału.
Wykorzystujemy sprawdzone podręczniki zarządzania funduszami private equity i hedge, oraz rzeczywiste case’y z portfolio naszych bardziej doświadczonych partnerów. W Kuźni Inwestorów przedstawiamy naszym inwestorom architekturę proponowanych im transakcji wraz z uzasadnieniem biznesowym i prawnym, zasady modelowania przepływów finansowych oraz mechanizmy zabezpieczenia ryzyka utraty powierzonego nam kapitału.
W Kuźni Inwestorów przedstawiamy naszym inwestorom architekturę proponowanych im transakcji wraz z uzasadnieniem biznesowym i prawnym, zasady modelowania przepływów finansowych oraz mechanizmy zabezpieczenia ryzyka utraty powierzonego nam kapitału. Tak szeroki zakres informacji o możliwościach dedykowanych inwestycji obecnie dostępny jest tylko dla tzw. high-net-worth individuals (HNWI) oraz dla inwestorów instytucjonalnych, którzy są klientami globalnych instytucji finansowych.
Pojęcia podstawowe
W każdej działalności można znaleźć szereg słów charakterystycznych dla niej, tylko w niej występujących. W działalności inwestycyjnej wśród słów najczęściej używanych można wymienić:
Ustawa Glass–Steagall
Co to jest?
To amerykańskie prawo z 1933 roku (część tzw. Banking Act of 1933), które po Wielkim Kryzysie wprowadziło rozdział między:
- bankami komercyjnymi, które przyjmują depozyty od klientów, i udzielają konsumentom i przedsiębiorcom pożyczek i kredytów finansujących ich prywatne potrzeby i działalność gospodarczą, a
- bankami inwestycyjnymi, które obracają kapitałem inwestorów instytucjonalnych, dużych korporacji, a niekiedy także zamożnych klientów indywidualnych, lokując środki w akcje, obligacje oraz inne instrumenty finansowe o wyższym stopniu ryzyka.
Dlaczego to ważne?
Stanowiło fundament stabilności systemu finansowego w USA przez wiele lat, chroniąc depozyty drobnych ciułaczy przed ryzykowną działalnością inwestycyjną. Dopiero uchylenie części postanowień ustawy Glass–Steagall w latach 90-tych umożliwiło łączenie tych funkcji w jednym banku, i można postawić tezę, doprowadziło do kryzysu finansowego w 2008.
Przykład praktyczny:
Bank komercyjny mógł pożyczać pieniądze przedsiębiorstwom i gospodarstwom domowym, ale nie mógł prowadzić szeroko zakrojonych inwestycji na giełdzie. tylko profesjonalni inwestorzy, świadomi ryzyka i znający zasady biznesu, mogli powierzać swój kapitał bankom inwestycyjnym.
Deal by deal
Co to jest?
Model inwestowania, w którym inwestor wnosi kapitał do jednej, wybranej przez niego, wskazane w umowie inwestycyjnej transakcji (projektu) zamiast do wspólnego, stałego funduszu.
Dlaczego to ważne?
Daje inwestorowi większą kontrolę nad tym, w co konkretnie lokuje swój kapitał. Pozwala uniknąć angażowania się w inwestycje, których inwestor nie rozumie lub nie uważa za atrakcyjne. Pozwala wycofać zainwestowany kapitał niezwłocznie po zakończeniu tej jednej, wybranej przez inwestora transakcji / inwestycji / projektu.
Przykład praktyczny:
Zamiast powierzyć pieniądze jednemu funduszowi i zaufać, że zainwestuje je według własnego uznania, inwestor wybiera tylko projekt A (np. kupno kamienicy pod wynajem) i projekt B (np. wsparcie startupu), ignorując projekt C (który uważa za zbyt ryzykowny). Projekt A i projekt B są całkowicie niezależne od siebie, są uregulowane w odrębnych umowach inwestycyjnych.
Club deal
Co to jest?
Sytuacja, w której grupa inwestorów (może to być kilka funduszy, lub osoby prywatne) łączy swoje zasoby finansowe a także kompetencje, żeby przeprowadzić jedną dużą wspólną transakcję / inwestycję. Co do zasady wszyscy uczestnicy club deal są równorzędni w prawach i obowiązkach, i uczestniczą w club deal od początku jako twórcy.
Dlaczego to ważne?
Pozwala realizować większe projekty, których pojedynczy inwestor nie byłby w stanie sfinansować. Ryzyko i koszty są dzielone między uczestników, co może być korzystne przy inwestycjach o wysokiej wartości.
Ponadto w club deal mogą łączyć się inwestorzy z komplementarnymi kompetencjami zwiększającymi prawdopodobieństwo osiągnięcia planowanych rezultatów transakcji / inwestycji, np. jeden z członków club deal ma kompetencje nadzoru nad budową obiektów handlowych, a inny kompetencje komercjalizacji obiektów handlowych.
AL’THOR AFI umożliwia aktywnym inwestorom, chcącym samodzielnie wybierać przeznaczenie ich kapitału, i nadzorować przebieg finansowanej przez nich transakcji / inwestycji / projektu, uczestnictwo w organizowanych przez AL’THOR AFI club deals, jako Single Partners.
Przykład praktyczny:
Trzej prywatni inwestorzy oraz fundusz inwestycyjny łączą siły, by zbudować duży obiekt komercyjny (np. centrum handlowe). Żaden z inwestorów samodzielnie nie chciałby podejmować tak dużego ryzyka czy ponosić całych kosztów. Jeden z inwestorów prywatnych specjalizuje się w komercjalizacji centrów handlowych i ma portfel stałych klientów.
Ryzyko systemowe
Co to jest?
Potencjalne zagrożenie, że problemy w jednym segmencie rynku finansowego (np. upadek dużego banku) rozleją się na całą gospodarkę, powodując poważne trudności dla wielu innych lub wszystkich segmentów rynku finansowego.
Dlaczego to ważne?
Przykłady historyczne, takie jak kryzys finansowy w 2008 r., pokazują, że gdy duże banki ogłaszają niewypłacalność, skutki odczuwają praktycznie wszyscy: przedsiębiorstwa, gospodarstwa domowe, rządy. Instytucje systemowo ważne (tzw. „too big to fail”) są pilniej nadzorowane i często ratowane przez państwo w celu uniknięcia efektu domina.
Przykład praktyczny:
Upadek banku A z miliardowymi powiązaniami kredytowymi może doprowadzić do niewypłacalności również jego klientów i partnerów handlowych, co z kolei wpływa na inne banki i tak dalej.
High-net-worth individuals (HNWI)
Co to jest?
Osoby prywatne dysponujące bardzo dużym majątkiem (zwykle przyjmuje się granicę 1 mln dolarów w aktywach płynnych, choć definicje bywają różne).
Dlaczego to ważne?
HNWI mają dostęp do zaawansowanych ofert inwestycyjnych i usług typu private banking. Mogą uczestniczyć w projektach inwestycyjnych z wysokim progiem wejścia (np. prywatne emisje obligacji, inwestycje w sztukę, duże nieruchomości).
Przykład praktyczny:
Inwestor posiadający kilka milionów dolarów w płynnych aktywach (np. gotówka, akcje) jest klasyfikowany jako klient HNWI w banku inwestycyjnym, co uprawnia go do udziału w ofertach prywatnych, niedostępnych dla przeciętnego inwestora detalicznego, z udziałem dedykowanego zespołu bankierskiego (analityk, prawnik itd.).
Koinwestor
Co to jest?
Partner inwestycyjny, który wspólnie z głównym inwestorem (np. funduszem inwestycyjnym) lokuje kapitał w danym projekcie, dzieląc z nim zarówno ryzyko, jak i korzyści. Grupa koinwestorów może utworzyć club deal, natomiast co do zasady pojedynczy koinwestor dołącza do zapoczątkowanej wcześniej transakcji / inwestycji, i może mieć odmienne prawa i obowiązki, niż jej uczestnicy wcześniejsi.
Dlaczego to ważne?
Pozwala mniejszym inwestorom na udział w dużych i profesjonalnie zarządzanych projektach, a także pozwala dużym inwestorom przeznaczyć część kapitału na projekt, w którym wcześniejsi inwestorzy udowodnili jego wartość. Główny inwestor może w ten sposób pozyskać dodatkowy kapitał i wesprzeć płynność projektu.
Przykład praktyczny:
Fundusz inwestycyjny przeznacza kapitał na 60% wartości projektu, na pierwszy etap tego projektu. Kolejne 40% budżetu projektu pochodzi od koinwestora, który z tego tytułu stanie się współudziałowcem lub wierzycielem w tym projekcie, a decyzja o wejściu koinwestora do projektu zostaje podjęta po udowodnieniu zakończenia pierwszego etapu projektu zgodnie z zakładanym dla niego celem (kamieniem milowym).
Pool
Co to jest?
Wspólna pula środków finansowych, do której wpłacają różni inwestorzy, by inwestować zbiorowo. Po wpłacie inwestorzy co do zasady tracą kontrolę nad przeznaczeniem ich kapitału. Jest on inwestowany na podstawie decyzji zarządzającego poolem, zazwyczaj funduszu inwestycyjnego. Oczywiście fundusz może i powinien mieć swoją strategię inwestycyjną, znaną inwestorom przed wpłatą kapitału to poola, i zaakceptowaną przez inwestorów. A inwestorzy mają mechanizmy kontroli przestrzegania przez fundusz tej strategii.
Przeciwieństwem pool jest deal by deal.
Dlaczego to ważne?
Dzięki poolingowi fundusz gromadzący pool może skumulować większy kapitał, a następnie może uzyskać dostęp do większych transakcji, i uzyskać lepszą pozycję negocjacyjną przy dużych transakcjach.
Z kolei inwestorzy w pool mogą uzyskać (pośrednio) dostęp do dużych transakcji / inwestycji/ projektów, mogą zapewnić większą dywersyfikację przeznaczenia ich kapitału niż w modelu deal by deal, oraz nie muszą angażować swojego czasu i wysiłku w decyzje o przeznaczeniu ich kapitału na pojedyncze transakcje / inwestycje / projekty, i na nadzorowanie ich zainwestowanego kapitału.
Przykład praktyczny:
Kilkanaście osób wkłada swój kapitał do jednego funduszu venture capital. Wkłady są od 250 tys. zł do 3 mln, łącznie 50 mln zł. Następnie ten fundusz dokonuje inwestycji w ok. 20 różnych startupów, dywersyfikując branżę działalności tych startupów. Podział zysków następuje po określonym czasie trwania pool, po tzw. upłynnieniu portfela inwestycyjnego.
AL’THOR AFI umożliwia inwestorom, preferującym pasywne przeznaczenie ich kapitału, który będzie przez cały czas zarządzany wedle samodzielnych decyzji zespołu zarządzającego, uczestnictwo w organizowanych w AL’THOR AFI jako Privileged Partners lub Limited Partners.
Mezzanine
Co to jest?
Rodzaj finansowania łączący elementy długu i kapitału własnego, stosowane dla przedsięwzięć nie mających „normalnej” zdolności kredytowej (np. z powodu braku zabezpieczeń). Zwykle inwestor mezzanine otrzymuje stałe odsetki, przy czym ich wysokość jest wyższa niż oprocentowanie kredytu (premia za brak należytego zabezpieczenia spłaty), dodatkowo ich zapłata może być odroczona (okres karencji). Ponadto, w razie problemów ze spłatą lub w innej sytuacji określonej w umowie inwestycyjnej, inwestor może przekształcić należności na udziały w spółce. „Inna sytuacja” to często ponadprzeciętny sukces przedsięwzięcia, wówczas częściowa konwersja długu na udziały w spółce, po niższej niż rynkowa w chwili konwersji cenie (określonej w chwili udzielenia finansowania) jest nagrodą dla inwestora za podjęte ryzyko.
Dlaczego to ważne?
Dla inwestora do okazja na wyższe zyski niż odsetki od standardowej pożyczki, przy uzyskaniu dużego zakresu kontroli operacyjnej nad wykorzystaniem finansowania przez przedsiębiorstwo, aby obniżyć wyższy (z powodu braku należytych zabezpieczeń) poziom ryzyka.
Dla przedsiębiorstwa bez zabezpieczeń spłaty kredytu (tj. które nie po prostu nie może uzyskać kredytu) to sposób na pozyskanie kapitału, bez potrzeby oddawania kontroli w spółce „standardowemu” inwestorowi obejmującemu akcje przedsiębiorstwa za całość finansowania.
Przykład praktyczny:
Przedsiębiorstwo potrzebuje 10 mln zł na rozwój. Żaden bank nie chce udzielić zwykłego kredytu. Przedsiębiorstwo, wyceniane w chwili rozpoczęcia projektu na 4 mln zł, pozyskuje finansowanie mezzanine: płaci wyższe oprocentowanie, ale zachowuje niezależność. Jeśli nie wywiąże się z płatności, inwestor mezzanine ma prawo przejąć całość akcji w spółce. Jeśli projekt osiągnie zakładany rezultat, to 8 mln zł długu zostaje spłacone, a 2 mln zł zostaje konwertowane na 25% akcji spółki, przy czym rynkowa wycena tego pakietu w dniu konwersji to 5 mln zł.
Crowdfunding
Co to jest?
Metoda finansowania projektów tzw. early stage, tj. wczesnym etapie zaawansowania biznesowego, przez dużą liczbę drobnych inwestorów, często za pośrednictwem platform internetowych.
Dlaczego to ważne?
Pozwala nowym projektom lub twórcom zdobyć kapitał bez konieczności ubiegania się o kredyt w banku (wymagający zabezpieczeń) czy rozpoczynania negocjacji z funduszem venture capital.
Drobni inwestorzy mogą angażować niewielkie kwoty, a w przypadku sukcesu projektu osiągnąć atrakcyjne zyski.
Przykład praktyczny:
Młodzi przedsiębiorcy zbierają 500 tys. zł na uruchomienie nowej aplikacji mobilnej przez portal crowdfundingowy, gdzie 1000 osób wpłaca po 500 zł w zamian za niewielki procent udziałów. Zdecydowali się na to, ponieważ projekt był na zbyt wczesnym etapie i nie miał potencjału skalowania wymaganych przez fundusze venture capital. Był jednak wyraźnie określony pozwalając oszacować zyski i zachęcić drobnych inwestorów do udziału w przedsięwzięciu.
Inżynieria finansowa
Co to jest?
Tworzenie i wykorzystywanie zaawansowanych narzędzi i technik finansowych oraz prawnych do optymalizacji struktury transakcji, minimalizacji ryzyka czy maksymalizacji zysku.
Dlaczego to ważne?
Pozwala zaprojektować transakcję tak, by uwzględnić potrzeby wszystkich stron, w tym kwestie podatkowe i prawne.
Umożliwia stosowanie złożonych instrumentów, np. obligacji zamiennych na akcje czy derywatów, dla ochrony przed wahaniami rynkowymi.
Przykład praktyczny:
Spółka rozważa przejęcie konkurenta. Dzięki inżynierii finansowej może m.in. skorzystać z dźwigni finansowej (credit facility) i jednocześnie wyemitować obligacje zamienne, zabezpieczające część ryzyka. Rodzajem inżynierii finansowej jest opisywane powyżej finansowanie mezzanine.
Strukturyzowanie transakcji / finansowanie strukturyzowane
Co to jest?
Proces projektowania transakcji inwestycyjnej (np. przejęcia spółki), mający na celu stworzenie optymalnej struktury kapitałowej, prawnej i operacyjnej, często z użyciem inżynierii finansowej.
Dlaczego to ważne?
Umożliwia ustalenie, kto i w jaki sposób wnosi kapitał, w jaki sposób dzielone są udziały i zyski, a także jakie zabezpieczenia i gwarancje istnieją na wypadek niepowodzenia.
Im lepiej transakcja jest „uszyta na miarę”, tym większa szansa na jej sukces i brak sporów prawnych w przyszłości.
Przykład praktyczny:
W transakcji przejęcia spółki X przez spółkę Y ustala się: ile kapitału pochodzi z kredytu, kto zapewnia zabezpieczenie, jak dzielone są udziały i do jakiej kwoty inwestorzy ponoszą odpowiedzialność.
Możliwości zabezpieczenia
Co to jest?
Sposoby ochrony kapitału lub roszczeń inwestorów przed utratą wartości, np. zastaw, hipoteka, ubezpieczenie, weksel, gwarancja bankowa.
Dlaczego to ważne?
Chroni przed całkowitą stratą w razie niepowodzenia projektu.
Zwiększa wiarygodność inwestora lub pożyczkobiorcy w oczach partnerów biznesowych.
Przykład praktyczny:
Fundusz pożyczający spółce X środki na budowę magazynu może ustanowić hipotekę na tej nieruchomości, by w razie niewypłacalności przejąć nieruchomość i odzyskać część środków.
Dywersyfikacja
Co to jest?
Rozłożenie inwestycji na różne rodzaje aktywów, branż, regionów geograficznych czy formy zaangażowania kapitału, aby zmniejszyć ogólne ryzyko.
Dlaczego to ważne?
Chroni przed sytuacją, w której niepowodzenie jednego projektu lub sektora zagrozi całemu portfelowi inwestycyjnemu.
Stwarza większe szanse na znalezienie wzrostu w różnych obszarach gospodarki.
Przykład praktyczny:
Portfel inwestora zawiera: akcje dwóch startupów technologicznych, przy czym jedna rozwija technologię AI, druga technologię implantów kości, nieruchomość niezabudowaną przeznaczoną na budowę magazynu, kilka mieszkań do wynajęcia, wierzytelności z tytułu pożyczek udzielonych spółce wchodzącą na nowy rynek, i zabezpieczoną hipoteką.
M&A (Mergers and Acquisitions)
Co to jest?
Fuzje i przejęcia – łączenie przedsiębiorstw (fuzja) albo zakup jednej spółki przez drugą (przejęcie).
Dlaczego to ważne?
Umożliwia firmom szybszy rozwój, dostęp do nowych rynków, technologii lub klientów. Często jest kluczową metodą wzrostu w branżach o wysokiej konkurencji, zarówno poprzez zwiększenie zdolności spółki przejmującej, jak i poprzez eliminację przejętej spółki konkurencyjnej.
Przykład praktyczny:
Gigant motoryzacyjny kupuje start-up produkujący baterie do aut elektrycznych, by zwiększyć swoje kompetencje w dziedzinie e-mobilności. Silny w państwie A producent X proszku do prania kupuje konkurenta Y w państwie B, i wchodzi na rynek B, a następnie w państwie B kupuje producenta Z proszku do prania, i go likwiduje, przejmując jego miejsce na rynku i podnosząc ceny.
LBO / MBO
Co to jest?
LBO (Leveraged Buyout): Przejęcie spółki w znacznej mierze dzięki finansowaniu dłużnemu (np. kredytowi bankowemu), zwykle zabezpieczonemu na aktywach samej nabywanej spółki. Kupujący korzysta z wartości tego majątku, by pozyskać środki na zakup udziałów i spłatę finansowania.
MBO (Management Buyout): Szczególny rodzaj LBO, w którym to zarząd lub kluczowi pracownicy spółki decydują się przejąć kontrolę nad spółką. Zwykle również posiłkują się finansowaniem dłużnym, wykorzystując aktywa przedsiębiorstwa jako zabezpieczenie.
Dlaczego to ważne?
Zakup za wartość aktywów: Mechanizm LBO pozwala nabyć spółkę przy stosunkowo niewielkim zaangażowaniu własnych środków, gdyż to własny majątek przejmowanej spółki stanowi zabezpieczenie kredytu lub innego instrumentu dłużnego. Spłata długu finansującego LBO dokonywana jest z zysków przejętej spółki, lub z zbycia jej aktywów.
MBO pozwala kadrze zarządzającej przejąć kontrolę nad spółką bez dysponowania dużym kapitałem własnym. Dla sprzedającego, który pozostawia sobie pakiet mniejszościowy, może być korzystne, jeśli chce kontynuacji firmy przez sprawdzony zespół.
Przykład praktyczny:
Zarząd spółki X ocenia, że jej aktywa (np. grunty, patenty, zapasy) są warte 50 mln zł, a długi to 10 mln zł. Menedżerowie, nie posiadając dużej gotówki, pozyskują kredyt w wysokości 30 mln zł, zabezpieczony na aktywach spółki X i nabywanych akcjach. Dzięki temu przejmują w transakcji MBO 70% udziałów, a ich wkład własny jest relatywnie niski, ok. 2 mln zł. Zbywają zbędną halę za 5 mln zł, z bieżących zysków spółki spłacają finansowanie MBO.
Podział spółek
Co to jest?
Procedura prawna i finansowa, w wyniku której jedna spółka rozdziela się na dwie (lub więcej) niezależne jednostki.
Dlaczego to ważne?
Często służy wydzieleniu mniej rentownych lub zupełnie innego rodzaju działalności, aby poprawić przejrzystość i rentowność pozostałych części przedsiębiorstwa. Może być formą restrukturyzacji, optymalizacji podatkowej czy przygotowaniem do sprzedaży konkretnego segmentu.
Przykład praktyczny:
Koncern telekomunikacyjny dzieli się na spółkę infrastrukturalną (zarządzającą wieżami, światłowodami) i spółkę usługową (sprzedaż internetu, telefonii), żeby przyciągnąć inwestorów zainteresowanych tylko infrastrukturą. Spółka produkująca meble wydziela ze swojej struktury do odrębnej spółki fabrykę oklein meblowych, sprzedaje część akcji wydzielonej spółki i uzyskane wpływy przeznacza na spłatę wymagalnego kredytu.
Struktura holdingowa
Co to jest?
Zakładanie grupy spółek, w której jedna (tzw. „holding” lub „spółka matka”) ma kontrolę nad innymi (spółkami zależnymi).
Dlaczego to ważne?
Umożliwia oddzielenie poszczególnych segmentów działalności i lepsze zarządzanie ryzykiem.
Może być korzystne podatkowo, prawnie i organizacyjnie. W szczególności umożliwia budowanie łańcuchów biznesowych (zarówno poziomych jak i pionowych) poprzez kontrolę nad wieloma spółkami, ale bez angażowania kapitału na pełną własność takich spółek. Odpowiednio sporządzone umowy gwarantują kontrolę, a uwolniony (lub zaoszczędzony) kapitał pozwala rozszerzać działalność spółce holdingowej.
Przykład praktyczny:
Spółki XYZ tworzą holding: jedna spółka zajmuje się produkcją, inna dystrybucją, a jeszcze inna badaniami i rozwojem (R&D). Zyski i ryzyka są rozdzielone między podmioty. W spółce Z holding ma tylko 33% akcji, ale odpowiednia umowa zapewnia priorytetowe wykonywanie zleceń dla holdingu, i kontrole nad działalnością Z poprzez możliwość wskazywania większości osób do rady nadzorczej, która powołuje zarząd. Ponadto Z może wykonywać zlecenia dla innych podmiotów, osiągając efekt skali, i dodatkowe zyski także pozostałym akcjonariuszom niż holding.
Spin-off
Co to jest?
Spin-off to proces wydzielenia części przedsiębiorstwa (np. działu, projektu lub technologii) i utworzenia z niej odrębnego podmiotu – nowej spółki, która zazwyczaj przejmuje konkretne zasoby, ludzi oraz prawa do technologii lub produktów.
Dlaczego to ważne?
- Pozwala na wyspecjalizowanie się nowego podmiotu w określonym obszarze, co może zwiększyć efektywność i wartość rynkową.
- Ułatwia pozyskanie zewnętrznych inwestorów, którzy chcą zainwestować tylko w wydzieloną część działalności.
Przykład praktyczny:
Duży koncern informatyczny wydziela swój dział zajmujący się cyber bezpieczeństwem, tworząc niezależną spółkę. Nowa jednostka może się dynamiczniej rozwijać, a inwestorzy otrzymują dostęp do wyspecjalizowanego podmiotu z jasno sprecyzowaną misją.
Distressed assets
Co to jest?
Distressed assets to aktywa (np. akcje, obligacje czy nieruchomości) wyceniane poniżej ich realnej wartości z powodu problemów finansowych właściciela lub samego rynku. Mogą to być firmy w upadłości, zadłużone nieruchomości czy wierzytelności trudne do odzyskania.
Dlaczego to ważne?
- Dla inwestorów stanowi szansę na zakup aktywów po niskiej cenie i potencjalnie wysoką stopę zwrotu, jeśli uda się przeprowadzić restrukturyzację lub poprawić warunki rynkowe.
- Ryzyko inwestycji w distressed assets jest jednak wyższe niż w standardowe projekty.
Przykład praktyczny:
Fundusz specjalizujący się w zakupie zadłużonych hoteli może tanio przejąć nieruchomość z rynku, w sytuacji gdy jej obecny właściciel, z powodu recesji i błędów w zarządzaniu hotelami, musi uzyskać środki na spłatę kredytu i remont jednego z pozostałych hoteli. Nie może uzyskać kredytu, więc sprzedaje jeden z hoteli. Fundusz dokonuje poprawy działalności operacyjnej i pozycjonowania rynkowego nabytego hotelu, a następnie odsprzedaje z zyskiem, gdy kondycja branży turystycznej się poprawi.
Audyt restrukturyzacyjny
Co to jest?
To kompleksowa analiza przedsiębiorstwa, która ma na celu ocenę jego kondycji finansowej, operacyjnej i organizacyjnej, a także wskazanie obszarów wymagających zmian, aby firma mogła poprawić wyniki lub uniknąć upadłości.
Dlaczego to ważne?
- Pozwala zidentyfikować kluczowe problemy (zbyt wysokie koszty, nieefektywne procesy, niewłaściwą strukturę zadłużenia).
- W efekcie audytu powstaje plan naprawczy (restrukturyzacja), który może pomóc przedsiębiorstwu odzyskać stabilność.
Przykład praktyczny:
Producent części samochodowych zmagający się ze spadkiem sprzedaży zleca firmie doradczej audyt restrukturyzacyjny. Po wnikliwej analizie rekomendowane jest zamknięcie nierentownego zakładu, przeniesienie produkcji do bardziej efektywnej fabryki, a ponadto wydłużenie okresy spłaty kredytu. To pomaga uratować spółkę przed niewypłacalnością.
Dual use
Co to jest?
Dual use (podwójnego zastosowania) odnosi się do technologii, produktów lub usług, które mogą mieć zarówno zastosowania cywilne, jak i wojskowe albo policyjne.
Dlaczego to ważne?
- Firmy rozwijające technologie o podwójnym zastosowaniu mogą liczyć na szeroki rynek odbiorców, w tym sektory bezpieczeństwa i obronności.
- Jednocześnie muszą być zgodne z restrykcyjnymi regulacjami (np. kontrola eksportu wrażliwych technologii).
Przykład praktyczny:
Drony opracowywane do monitorowania infrastruktury energetycznej (cywilne zastosowanie) mogą także służyć w operacjach wojskowych lub ratunkowych.
Deep tech
Co to jest?
Deep tech to określenie dla zaawansowanych technologii, które opierają się na przełomowych badaniach naukowych i inżynieryjnych. Zazwyczaj wymagają długotrwałych prac rozwojowych, ale mogą skutkować rewolucyjnymi zmianami w przemyśle czy medycynie.
Dlaczego to ważne?
- Projekty deep tech mają potencjał przekształcenia całych sektorów gospodarki, jednak ich rozwój bywa kosztowny i czasochłonny. Co do zasady rezultat projektu nie wymaga dużych nakładów na komercjalizację, ponieważ rynek sam z siebie zechce przyjąć nową technologię.
- Inwestycje w deep tech są wysoko ryzykowne, ale mogą też przynieść ogromne zyski w przypadku sukcesu.
Przykład praktyczny:
Spółka opracowująca innowacyjne metody syntezy materiałów superconductors (nadprzewodniki) potrzebuje wieloletnich badań, ale może zrewolucjonizować branżę energetyczną i transport.
DeFi (Decentralized Finance)
Co to jest?
DeFi to ekosystem usług finansowych tworzonych na bazie technologii blockchain, umożliwiający np. pożyczki, inwestycje czy wymianę aktywów bez pośrednictwa tradycyjnych instytucji (banków).
Dlaczego to ważne?
- Eliminuje konieczność zaufania do centralnych organów (banków) i umożliwia globalny dostęp do usług finansowych.
- Pozwala na tworzenie nowych modeli biznesowych, które obniżają koszty transakcyjne i zwiększają transparentność.
Przykład praktyczny:
Właściciel aktywów przynoszących stały dochód (np. hotel), może udostępnić w ramach protokołu DeFi („zdemokratyzować”) inwestorom udział w tym dochodzie, sprzedając inwestorom tzw. tokeny, bez konieczności podpisywania umów z bankami i bez pośrednictwa )dzięki standaryzacji protokołów) prawników.
Blockchain
Co to jest?
Blockchain to rozproszona baza danych (rejestr) zapisywana równocześnie w wielu miejscach, w której każda zmiana (np. transakcja) jest szyfrowana i nieodwracalna. Najbardziej znaną aplikacją blockchain jest kryptowaluta Bitcoin, przy czym kryptowaluty są tylko jednym z zastosowań technologii blockchain, i nie najważniejszą.
Dlaczego to ważne?
- Zapewnia wysoki poziom bezpieczeństwa i zaufania (brak potrzeby scentralizowanego pośrednika).
- Może znaleźć zastosowanie w różnych branżach: od finansów, przez logistykę, aż po administrację publiczną (rejestry nieruchomości, głosowania).
Przykład praktyczny:
Firma eksportowo-importowa korzysta z platformy blockchain do śledzenia towarów w łańcuchu dostaw. Dzięki temu każda strona transakcji ma pewność, że dane są autentyczne i niezmienione.
FinTech
Co to jest?
FinTech (skrót od Financial Technology) to sektor łączący finanse i nowoczesne technologie, oferujący m.in. aplikacje do płatności mobilnych, pożyczki online, roboty doradcze czy systemy zarządzania aktywami w internecie.
Dlaczego to ważne?
- Rewolucjonizuje sposób, w jaki ludzie korzystają z usług finansowych (szybciej, wygodniej, często taniej).
- Daje możliwość rozwoju wielu innowacyjnym startupom, zwiększając konkurencję wobec tradycyjnych banków i instytucji.
Przykład praktyczny:
Aplikacja mobilna pozwalająca na bezpłatne przelewy międzynarodowe w czasie rzeczywistym, bez kosztownych prowizji, typowych dla dużych banków.
web3
Co to jest?
Web3 odnosi się do koncepcji internetu nowej generacji, opartego na decentralizacji i własności użytkowników. Bazuje między innymi na technologii blockchain i smart kontraktach, co pozwala tworzyć aplikacje i usługi bez centralnej kontroli gigantów technologicznych.
Dlaczego to ważne?
- Zapewnia użytkownikom większą kontrolę nad danymi i nad sposobem korzystania z usług internetowych.
- Może przekształcić modele biznesowe i relacje społeczno-ekonomiczne w sieci, promując „internet własności” (np. NFT, tokeny udziałowe).
Przykład praktyczny:
Platforma społecznościowa web3, w której użytkownicy zachowują pełne prawa do własnych treści, mogą zarabiać dzięki tokenom, a całość działa na zasadach zapisanych w smart kontraktach (bez scentralizowanego moderatora).
De-risking
Co to jest?
De-risking to strategia ograniczania lub przenoszenia ryzyka związanego z określonymi działaniami biznesowymi, rynkami czy partnerami handlowymi.
Dlaczego to ważne?
- Pomaga spółkom, w tym instytucjom finansowym, utrzymać stabilność w obliczu nieprzewidywalnych wydarzeń (np. konfliktów politycznych, kryzysów gospodarczych).
- Może polegać na wycofywaniu się z mniej bezpiecznych rynków albo zmniejszaniu ekspozycji kredytowej.
Przykład praktyczny:
Międzynarodowy bank, obawiając się ryzyka związanego z sytuacją polityczną w danym kraju, zamyka tam swoje oddziały i ogranicza współpracę z lokalnymi firmami.
Reindustrializacja
Co to jest?
Proces ponownego rozwoju przemysłowego danego kraju lub regionu, często po okresie przenoszenia produkcji do krajów o niższych kosztach pracy. Celem jest odbudowa i unowocześnienie bazy produkcyjnej.
Dlaczego to ważne?
- Wzmacnia niezależność gospodarczą i zdolność do konkurowania na arenie międzynarodowej.
- Tworzy miejsca pracy w sektorze produkcyjnym, często wysoko wykwalifikowane.
Przykład praktyczny:
Państwo X wprowadza ulgi podatkowe i dotacje zachęcające firmy do przenoszenia produkcji elektroniki do lokalnych fabryk, zmniejszając tym samym zależność od importu z zagranicy.
Re-shoring
Co to jest?
Re-shoring to proces sprowadzania z powrotem do kraju macierzystego zakładów produkcyjnych lub usług biznesowych, które wcześniej zostały przeniesione do innych krajów.
Dlaczego to ważne?
- Pomaga wzmocnić rynek pracy w kraju macierzystym.
- Zwiększa bezpieczeństwo dostaw (np. w sytuacji zerwania łańcuchów dostaw na skutek pandemii czy konfliktów).
Przykład praktyczny:
Spółka odzieżowa przenosi zakład szwalniczy z Azji z powrotem do Europy, aby lepiej kontrolować proces produkcji i skrócić łańcuch dostaw.
Friend-shoring
Co to jest?
Idea „friend-shoring” polega na przenoszeniu produkcji lub usług do krajów uważanych za stabilnych sojuszników politycznych i gospodarczych, zamiast do państw o niższych kosztach, ale niepewnej sytuacji lub gorszych relacjach.
Dlaczego to ważne?
- Zmniejsza ryzyko związane z napięciami międzynarodowymi i sankcjami.
- Wzmacnia więzi gospodarcze między krajami o podobnych wartościach czy interesach strategicznych.
Przykład praktyczny:
Firma technologiczna z USA decyduje się uruchomić fabrykę półprzewodników w Kanadzie (sojusznik), zamiast w regionie narażonym na niestabilność polityczną.
Surowce strategiczne
Co to jest?
To surowce (np. metale ziem rzadkich, pallad, lit) o kluczowym znaczeniu dla gospodarki, zwłaszcza w sektorach zaawansowanych technologii, energetyki czy obronności. Brak dostępu do nich może poważnie zagrozić rozwojowi i bezpieczeństwu kraju.
Dlaczego to ważne?
- Państwa starają się zapewnić sobie stabilne dostawy surowców strategicznych, często budując rezerwy lub inwestując w kopalnie za granicą.
- Duże znaczenie dla przemysłu zbrojeniowego, elektroniki czy technologii ekologicznych (np. silniki elektryczne).
Przykład praktyczny:
W obliczu niedoboru litu koniecznego do baterii samochodów elektrycznych, duża korporacja motoryzacyjna inwestuje we własne źródła wydobycia litu w Ameryce Południowej, zabezpieczając swoje łańcuchy dostaw.
Łańcuchy dostaw
Co to jest?
Sekwencja procesów i podmiotów uczestniczących w wytwarzaniu oraz dystrybucji towarów lub usług, od pozyskania surowców aż po dostarczenie produktu końcowemu klientowi.
Dlaczego to ważne?
- Sprawny łańcuch dostaw obniża koszty i skraca czas dostawy, zwiększając konkurencyjność firmy.
- Zakłócenia (np. strajki, konflikty zbrojne, katastrofy naturalne) mogą prowadzić do niedoboru produktów i wzrostu cen.
Przykład praktyczny:
Sklepy elektroniczne w Europie mogą mieć braki w asortymencie, gdy fabryki komponentów w Azji przerwą pracę z powodu klęski żywiołowej.
Net-Zero Asset Managers Initiative
Co to jest?
Globalne porozumienie, w którym zarządzający aktywami (fundusze inwestycyjne) zobowiązują się do wspierania dekarbonizacji gospodarki, dążąc do osiągnięcia zerowej emisji gazów cieplarnianych w swoich portfelach inwestycyjnych do określonego roku (zwykle 2050).
Dlaczego to ważne?
- Ma na celu przyspieszenie transformacji energetycznej i ograniczenie skutków zmian klimatu.
- Fundusze uczestniczące muszą włączać kryteria ESG (Environmental, Social, Governance) do procesu decyzyjnego i wykluczać najbardziej emisyjne branże lub przeprowadzać ich głęboką restrukturyzację.
Przykład praktyczny:
Fundusz, który podpisze Net-Zero Asset Managers Initiative, może wycofać się z finansowania elektrowni węglowych i zamiast tego inwestować w odnawialne źródła energii, realizując założone cele środowiskowe.
Mitteleuropa
Co to jest?
Pojęcie historyczno-geograficzne oznaczające Europę Środkową. W pewnych ujęciach politycznych „Mitteleuropa” postrzegana jest jako obszar wpływów wielkich mocarstw (np. Niemiec czy Austro-Węgier w przeszłości) i pozostawanie państw w tym regionie głównie w roli podwykonawcy gospodarek rozwiniętych krajów zachodnich.
Dlaczego to ważne?
- Koncepcja Mitteleuropy bywa przywoływana w dyskusjach o regionalnej współpracy gospodarczej, wpływach geopolitycznych i roli państw Europy Środkowej w globalnych łańcuchach dostaw.
- Dla części krajów regionu oznacza szansę na przełamanie stereotypu „tylko tania siła robocza” i zwiększenie samodzielności gospodarczej.
Przykład praktyczny:
Współczesne inicjatywy polityczno-gospodarcze (np. Trójmorze czy Intermarium) stanowią formę odpowiedzi na postrzeganie Europy Środkowej jedynie jako zaplecza produkcyjnego dla Zachodu – próbują wzmacniać regionalną kooperację i inwestycje lokalne.
TCL
Co to jest?
TCL to skrót od Transport, Logistyka i Cło (ang. Transport, Logistics & Customs). Określa szeroko rozumianą branżę związaną z przemieszczaniem towarów, zarządzaniem łańcuchami dostaw i obsługą procedur celnych.
Dlaczego to ważne?
- Zapewnienie sprawnych procesów transportowo-logistycznych jest kluczowe dla gospodarki – opóźnienia czy nieprawidłowości w tych obszarach natychmiast wpływają na cały rynek.
- Odpowiednie rozbudowanie infrastruktury (magazyny, terminale intermodalne, nabrzeża itp.) sprzyja rozwojowi handlu międzynarodowego i umożliwia dywersyfikację łańcuchów dostaw.
Przykład praktyczny:
Kraj, który inwestuje w rozbudowę sieci autostrad, kolei i terminali przeładunkowych, przyciąga więcej firm logistycznych, zwiększając swój udział w światowym handlu.
